یادگیری مشارکتی در شبکه هوشمند

نگارنده در این پایان نامه قصد دارد با تکیه بر دانشی که در دوره ی کارشناسی ارشد فرا گرفته است، ایده های خود را در زمینه طراحی و مدیریت شبکه هوشمند به عنوان تکنولوژی انقلابی آینده گردآوری و نتایج آزمون های به عمل آمده را به نمایش بگذارد. همچنین با بهره گیری از عامل های هوشمند مدلی کاملاً توزیع شده از شبکه هوشمند همراه با طراحی مکانیزم مدیریت آن در محیطی پویا، نیمه روئیت پذیر و تصادفی ارائه داده است. واحد اصلی تشکیل دهنده ی شبکه هوشمند در این کار ریز شبکه ها هستند؛ با این فرض ابعاد واحد های تشکیل دهنده ی این سامانه در حد یک خانه و یا حتی یک ماشین الکتریکی کاهش می یابد. سناریویی که در این کار تعریف شده و مورد آزمون قرار گرفته است دارای توزیع شدگی کامل در سامانه است، به طوری که هیچ گونه تمرکز گرایی چه در سطح اطلاعات و چه در سطح کنترل در این کار مشاهده نمی شود. سناریوی مورد استفاده در این سامانه طوری طراحی شده است که هیچ منبع اطلاعاتی و یا تأمین انرژی متمرکزی در آن وجود ندارد. در این سامانه عامل های هوشمند مسئول مدیریت رفتار ریز شبکه ها هستند. این عامل ها با هدف افزایش سود و کاهش هزینه ی صاحبانشان، با یکدیگر در خرید و فروش برق رقابت می کنند و در عین حال با هدف شادکامی جمعی در تأمین برق یکدیگر همکاری دارند. در این سامانه عامل ها با مشاهده ی جزئی دنیای اطراف و همچنین رفتار یکدیگر، پارامتر های تعریف شده در سامانه را یاد می گیرند و دست به پیش بینی هایی می زنند و از این اطلاعات در جهت انتخاب صحیح تری که منجر به افزایش سودمندی شود، استفاده می کنند. از طرف دیگر عامل ها قابلیت انتقال آموخته های خود به یکدیگر را نیز دارند، که در این کار یادگیری مشارکتی نامیده می شود. یکی دیگر از جنبه های اصلی این پایان نامه طراحی و پیاده سازی چارچوبی برای شبیه سازی یک شبکه هوشمند است. در حقیقت منظور از چارچوب برنامه ای است که پژوهشگران می توانند از آن برای توسعه ی شبکه های خود و همچنین آزمون ایده هایشان استفاده کنند. در این کار علاوه بر بررسی های نظری، شبیه سازی هایی نیز برای بررسی وضعیت سامانه انجام گرفته است. این شبیه سازی ها با استفاده از چارچوب مذکور انجام شده است. نگارنده در انتهای این پایان نامه به بررسی نتایج بدست آمده پرداخته است.